Ik ging op reis! βοΈ Ik was weer in Ghana. Heel even maar hoor. Kwartiertje. Want zo lang duurde m’n presentatie. π
Maar in die 15 minuten was ik er Γ©cht. Ik voelde de felle zon branden op m’n huid βοΈ, ik rook de kruidige geur van versbereid eten π₯, ik zag de heldere kleuren van de Ghanese kleding β€οΈπππ€ en ik hoorde de ritmische klanken van de drums.πͺIk was weer bij de Konkomba’s.
Want daar ging m’n presentatie, een schoolopdracht, over: over de afscheidsrituelen van de Konkomba-stam in Noord-Ghana. π¬π De stam waar ik zoveel van houd. Mijn man was een Konkomba en tijdens al die keren dat ik in Ghana was, maakte ik verschillende afscheidsvieringen mee. Waaronder die van hem. π€ Ik vertelde m’n klas wat de Konkomba’s doen als een van hen overlijdt en waarom ze doen wat ze doen.
Het was jaren geleden dat ik een presentatie verzorgde en ik was helemaal vergeten hoe leuk ik het vind. Eerst nadenken over woord, beeld en geluid, en hoe die elkaar kunnen versterken.π‘En daarna, op het moment zelf, m’n verhaal zo interactief, aansprekend en levendig mogelijk vertellen. Ik wilde m’n docent en studiegenoten met me meenemen op reis. π Zodat zij zouden beleven wat ik ook zo vaak beleefde.
Het lukte. “Je wist de sfeer zo te creΓ«ren dat het voelde alsof we erbij waren”, kreeg ik als terugkoppeling. Heel tof. Dit smaakte naar meer! ππΌ Stuiterend ging ik naar huis. Of nou ja…bijna dan. Even vergeten dat ik toch in Nederland was. πππππ